به گزارش گروه بين الملل مشرق، با خروج پنهاني زين العابدين بن علي، رئيس‌جمهور مخلوع تونس از اين کشور که در پي استبداد و استعمار مردم آن روي داده بود، يک نام جديد در فهرست رؤساي جمهور فراري تاريخ ثبت شد.
فلسطين اليوم در گزارشي با اشاره به اين موضوع اطلاعاتي از تعدادي از اين رئيس‌جمهورها و سران کشورها را ارائه مي‌کند.
اين گزاش براي نخستين نمونه، فرار شاه مخلوع از ايران را نام مي‌برد که امروز 26 دي ماه سالروز آن را پشت سر مي‌گذاريم. فرار وي در سال 1357 (1979 ميلادي) و پس از تظاهرات گسترده مردمي در تاريخ انقلاب اسلامي بود که زمينه را براي ورود حضرت امام خميني به ايران و پيروزي انقلاب شکوهمند اسلامي باز کرد.
آگوست 2003 ميلادي: در اين تاريخ "چارلز تيلور" رهبر يکي از احزاب ليبريا در آفريقاي غربي بعد از درگيري‌هاي خونين در کشور مجبور به کناره‌گيري از قدرت شد و زندگي در تبعيد در نيجريه را انتخاب کرد، با خروج وي از اين کشور جنگ داخلي 14 ساله در کشور پايان پذيرفت، جنگي که بيش از 270 هزار کشته بر جاي گذاشته بود. وي بعد از مدتي انتقال در کشورهاي مختلف در سيرالئون در دادگاهي بين‌المللي محاکمه شد.
اکتبر 2003 ميلادي: در اين تاريخ "گونزالس سانچر دولوزادا" رئيس‌جمهور ومستبد بوليوي شبانه و در پي گسترش اعتراضات مردمي کاخ رياست‌جمهوري را ترک کرده و به آمريکا گريخت. وي همچنان در بوليوي تحت پيگرد قرار دارد، در جريان قلع و قمع معترضين از سوي وي در اين کشور بيش از 65 نفر کشته و 500 نفر ديگر زخمي شدند.
فوريه 2004 ميلادي: "جان برتران اريستيد" رئيس‌جمهور هائيتي که در سال 2000 ميلادي براي دومين بار براي رياست‌جمهوري پنج ساله در اين کشور انتخاب شده بود، در پي اعتراضات مردمي از کشور فرار کرد، وي در پايان تبعيد در جنوب آفريقا را پذيرفت.
مارس 2005: در 25 مارس 2005 ميلادي رژيم عسکر آقايف، در قرقيزستان تحت تحريکات آمريکا بعد از 15 سال بصورت کاملاً نرم و در چند ساعت فروپاشيد. بدين ترتيب، رئيس‌جمهور اين کشور، گريخته و به روسيه پناهنده شد. يکي از فرماندهان نظامي در اين کشور به نام قربان بيگ باقي اف، جانشين آقايوف شد.
آوريل سال 2010 ميلادي: قربان بيگ باقي اف که خود نيز در جريان کودتاي نظامي به قدرت رسيده بود، در سال 2010 ميلادي به علت فساد و استبداد در کشور مورد خشم مردم قرار گرفت. در جريان تظاهرات و اعتراضات عليه حاکميت وي بيش از 87 نفر کسته شدند، اما در نهايت باقي اف خلع شد و دولت جديدي به رياست "رزا اوتانبايوا" کار خود را آغاز کرد؛ باقي اف نيز تصميم گرفت تا در بلاروس دوران تبعيد خود را بگذراند.
